Dag Els en Leentje

Ik had niet zo veel zin om al naar buiten te komen maar met een duwtje in de rug van Els floepte ik – een paar dagen later dan voorzien – gezwind op het kussen dat een van jullie net op tijd onder mama geschoven had. Een paar uur later lag ik lekker bij papa en mama in bed toen mijn grote broer ’s morgens vroeg de kamer binnen kwam. Mijn mama vond dat een van de leukste momenten: ’s nachts op een paar uur rustig thuis bevallen en tegen de ochtend met z’n vieren samen in bed alsof het nooit anders geweest was. Allemaal dankzij jullie, volgens mijn mama, die tot een paar uur voor ik er was volhield dat ze toch wel naar het ziekenhuis zou gaan 🙂 Ze heeft er geen moment spijt van gehad dat ze toch thuis gebleven is om mij te krijgen.

groetjes (en een boertje en een protje)