Onze 1e kennismaking met Geboortehuis De Zon was in mei/juni 2016. Net zwanger en tot de conclusie gekomen dat de standaard opvolging bij een gynaecoloog in het ziekenhuis niets voor ons zou zijn. We wilden ook graag persoonlijke begeleiding tijdens de bevalling (in het ziekenhuis). Het 1e kennismakingsgesprek was met Els en wij zagen het meteen helemaal goed komen. Helaas dacht het vruchtje daar anders over (miskraam).

Door persoonlijke omstandigheden heeft het een tijdje geduurd, maar in september 2017 hadden we opnieuw een afspraak, dit keer bij Leentje (via via wisten we al dat Els er een tijdje tussenuit zou gaan). Ook met Leentje en een aantal weken later met Rosanne, klikte het meteen. Voor ons is de zwangerschap een periode met ups en downs geweest. Bij Leentje en Rosanne vonden we altijd een luisterend oor, begrip en bemoedigende woorden. Tijdens de zwangerschapscursus kregen we veel extra info en ook de yoga is een aanrader. De noodzakelijke, onaangename onderzoekjes werden heel rustig en met veel respect uitgevoerd; goed gedaan, Rosanne! Tegen het einde kwamen de twijfels over de bevalling: zouden we wel naar het ziekenhuis gaan? Ook dat was geen enkel probleem, we konden op het moment zelf nog beslissen om thuis te blijven.

De weeën begonnen ’s nachts. ’s Ochtends gebeld, maar toen Rosanne aankwam, waren ze bijna weggevallen. Na een goed gesprekje en een voetmassage, is ze weg gegaan, maar ze bleef wel in de buurt. Na een paar uur een kleine update gestuurd en nog wat tips gekregen, maar de weeën wilden niet doorzetten. ’s Avonds hebben we Rosanne opnieuw laten komen, want we zagen het niet meer zitten. Na de bachbloesems, andere houdingen, …, werden de weeën eindelijk sterker. Tijd om te
beslissen: naar het ziekenhuis of thuis bevallen? Het werd dat laatste. Zo goed mogelijk werd alles in orde gebracht, met de materialen die we hadden.
Leentje, juist thuisgekomen van een weekendje weg, kwam er ook bij. Een paar uur later was het hoofdje er, nog steeds in de vliezen. Maar opeens wilde onze dochter niet meer wachten op de volgende wee: ze prikte haar vruchtzak kapot en gleed naar buiten…

Terwijl wij aan het genieten waren van de eerste uurtjes samen, vulden Rosanne en Leentje de papieren in, deden enkele controles, nageboorte,… én ze ruimden alles op. Zelfs daar hoefden we ons geen zorgen om te maken.
Tijdens de week na de bevalling kregen we dagelijks een bezoekje van een van de vroedvrouwen, voor de opvolging en de nodige peptalk. En nu is het langzaam tijd geworden om ook deze navelstreng door te knippen.

Leentje en Rosanne, bedankt voor alles! We gaan jullie missen!
Liefs