Lieve Els en Leentje,

Ik kan amper gelovend at het nu voorbij is… Dat de fijne momenten op consultatie, de bevalling en zelfs bijna de nacontroles achter de rug zijn. Toch wel een steek in mijn hart, wetende dat dit waarschijnlijk de laatste keer was dat er hier een babytje kwam.

We kregen een schitterende begeleiding van jullie, alles wat we maar nodig hadden: steun, vertrouwen, antwoorden op vragen, open oren en een warm hart. Jullie begrepen het, toen het einde van de zwangerschap de bekkenpijn me echt te veel werd, en we maakten het plan om te strippen. Maar nodig was het niet: die avond n og brak mijn water. Oh wat was ik teleurgesteld dat het niet mooi helder was! Ik zag mijn geplande thuisbevalling al in het water vallen… Maar daar had ons kleine meisje geen oren naar: ze deed het prima en had zoveel haast dat we toch maar thuis zijn gebleven. En daardoor kreeg ik een ervaring die ik nooit zal vergeten:  mijn kleinste mooie meisje werd geboren hier op de zetel, terwijl de 2 grote zussen zonder angst en met veel verwondering toekeken. Els liet me helemaal mijn gangen gaan, motiveerde me om te blijven voelen naar mijn lichaam en gaf me de geruststelling die ik nodig had om het helemaal zelf te doen. Op een uurtje tijd was ze er, ik was niet eens in het bevalbad geraakt. En toen had Els een idee wat de ervaring helemaal ‘af’ maakte: we konden mss nog na de bevalling in bad om te cocoonen samen? Zo gezegd zo gedaan, en wat een prachtig moment was dat!!

Dankjewel, dankjewel, dankjewel. Voor alles wat jullie de laatste jaren voor ons betekent hebben. We kijken er met een heel warm hart op terug…

liefs