Op mijn verjaardag kreeg ik een prachtig cadeau, eindelijk gelukt, we zijn zwanger! “Hopelijk loopt het nu niet opnieuw mis” spookte door mijn hoofd. Mijn lichaam vertelde me dat het goed zat. Grote broer in wording, kon aan het eerste leerjaar beginnen met supernieuws: “ik word grote broer”.

Misselijke, vermoeide dagen volgden, dat nam ik er bij met de glimlach. Ik hoopte echter één ding, niet opnieuw een keizersnede. Hoe verder de zwangerschap was hoe meer en meer duidelijk werd dat dit waarschijnlijk niet nodig was. Ik begon ook steeds meer en meer op te zien tegen het ziekenhuis verblijf.

Ruim laat heb ik jullie gevonden, ik was al in de laatste weken. Beter laat dan nooit. De eerste consultatie bij Leentje klikte meteen, het vertrouwen was perfect. De ziekenhuisbevalling bleef, maar meteen werd er ook beslist dat jullie niet alleen na de bevalling me thuis zouden komen verzorgen, maar ook dat de arbeid thuis mee zouden begeleiden.

De weeën zijn zondagavond begonnen, iets na middernacht heb ik jullie gebeld en is Leentje gekomen. Ze zorgde dat ik helemaal rustig bleef en super relaxed was Om 2u moesten we naar het ziekenhuis vertrekken met een dikke 5cm ontsluiting. Ik heb spijt dat ik niet gevraagd heb dat Leentje meeging.
In ieder geval ben ik ontspannen in het ziekenhuis aangekomen en om 6u28 is ons Lisse geboren. ’s Avonds waren, we al thuis met de rustgevende wetenschap dat we op jullie konden rekenen. De begeleiding thuis was schitterend. Zowel Els als Leentje kwamen langs en namen altijd ruim de tijd voor ons
.
Op een volgende zwangerschap durven we niet meer hopen, mocht ons het toch gegeven zijn, dan mogen jullie de volledige zwangerschap en bevalling mee opvolgen.

Een dikke merci!!!!